Stefaan Vanhoutte neemt de kundige leiding op zich en tekent de krijtlijnen uit voor een artistieke cirkel.
Het wordt een sacrale kring, waarbij de anderstalige grenzeloze medemens centraal staat.

Een doordachte opstelling van twaalf bedden zal refereren aan het tekort aan verblijfplaatsen voor de sans-papiers.
Vooral het mensonwaardige aspect van de opvang van de asielzoekers (of beter ‘het gebrek aan’), is voor de kunstenaars aanzet tot het maken van het groepswerk. Ze streven een stille verbinding met de leefwereld van mensen-zonder-bed na.
Mensen op de vlucht… vogelvrij in een vreemd land.