Kunstproject Boomgaerd
Trui Hoste en Johan De Laere hebben een mooie boomgaard, waar het in de lente heerlijk toeven is.
Samen met een groepje vrienden organiseren ze in hun boomgaard een tweejaarlijkse kunsttentoonstelling, ‘Boomgaerd’ genaamd.
De eerste editie vond plaats in 2015. Op de teller staan momenteel drie mooie kunstbelevingen, want door corona werd de vierde editie in 2021 afgelast.
In 2022 organiseren we een nieuwe tentoonstelling.
“Fenix“
Uit verval kan iets moois ontstaan!
De Grieken geloofden dat de “feniks” in staat was steeds weer opnieuw uit zijn eigen as herboren te worden.
Wij willen na de moeilijke periodes ten gevolge van de Corona – epidemie een positieve boodschap brengen.
De mythe van de feniks komt in vele culturen voor.
- Bij de Azteken het verhaal over Quetzalcoatl waaraan de quetzal zijn naam ontleent.
Tescalipoca, de god van bedrog en duisternis, haalde de jonge Quetzalcoatl over in de spiegel te kijken waarin hij zichzelf in de toekomst kon zien. Hij schrok toen hij zichzelf zag als een oude bleke man met een lange witte baard.
Het lukte Tosca om Quetzal dronken te voeren met pulque, waardoor hij geslachtsgemeenschap had met zijn zus. Nadat hij weer nuchter was en besefte wat hij had gedaan had wierp hij zichzelf in het vuur. Hierna veranderde zijn as in een vlucht prachtige vogels. Hieraan dankt de quetzal zijn naam. Zijn hart steeg ten hemel, waar hij als de morgenster bleef staan.
- Bij de Arabieren had je de Anka, een fabel ras. De vogel met enorme afmetingen verbrandt na 1700 jaar zichzelf en herrijst weer uit zijn as.
De Anka is een vogel van enorme afmetingen. Zijn vleugels hebben een spanwijdte van 5 olifanten naast elkaar.
Volgens sommige bronnen is de Anka een feniks. Volgens de Arabieren was het een creatie van God. Eerst de perfecte vogel, maar later een vloek vanwege zijn grote eetlust. Uiteindelijk voorkwam God dat ze zichzelf voortplanten en de soort stierf uit.
- Hij wordt vaak geassocieerd met de Roc (Perzie). Hij komt voor in de avonturen van Sinbad de zeeman.
De Roc was zo groot dat de zon door zijn vleugels verduisterd werd. Hij voedde zijn jongen met olifanten. De verhalen over de Roc zijn waarschijnlijk gebaseerd op een vogelsoort die wel heeft bestaan. Op Madagascar kwamen namelijk enorme, inmiddels uitgestorven struisvogelachtige vogels voor, de olifantsvogel of Aepyornis maximus.
De Perzen, die handelden langs de hele kust van Afrika, hebben deze vogel, die waarschijnlijk rond 1650-1700 uitgestorven is, mogelijk gezien.