Fenix
NO TIME TO THINK
From earth, to road, to sky
In de namaakschemer liggen roetzwarte klinkers, voorwerpen herrijzen tussen het steen. Maskers vallen af, het labyrint van de tijd herbergt weer lippenstift. Een scharminkelig tijdschip ligt in de klokloze uren van een troosteloos veld. De aarde biedt kijkers aan, geplet in de bodem van mankementen. Het meisje wacht, rugwaarts, gedrapeerd door de schaduwen van leidingdraden.
De schuur ligt op lege terreinen, je bent welkom.
Earth, road, sky, de fenix herrijst.
Hier oversteken.